ARSON Silloge di poesie piemontesidi Bava Guido
Anno: 2010
|
COL BEL SEUGN
Fermé col bel seugn
ch’a l’à dame l’ goj
da torné ‘n poch masnà
a core felice
con mama e papà
ant ore lontan-e
e mai dësmentià,
epura, ant ël seugn,
ij t’ yere nen ti,
mè amor, ma vita
e mè anfinì,
ancora da mnì
a ij ero coi temp
dle gioie, i dolor
e ancora lontan
i dì d’ nostr amor…
Corègio col seugn
e t’ buto cò Ti
per vivlo për sempre
con lor e con ti…!
I PASSARÓT E LA LUN-A
Tute le sèire, ansì,
volava l’ passaròt
vers ël pijolé dël nì
e, ant le boce slargà,
posava l’ verm
për pasié la gran fam
peui, na stissa
dla prima rosà,
colava ant ij bech
për calmé la gran sèit.
La prima lun-a vardàva
antànt che l’ silensi
ëd cola neuit,
coma ën càod linseul,
su d’ lor a calava…
NË SGUARD
Në sguard,
në slusié d’eui celést
përdù ant un gran cel,
mach në sguard
ch-a ven dal passà
sensa n’ nom,
sensa d’ parole
forse mach ëd amor
dësmentià
|